ELUGERE

ELUGERE

apud Senec. Consol. ad Polyb. c. 35. de M. Antonio, Eop ipso tempore, quo M. Antonius civium suorum sedit mortisque arbiter, M. Antonii frater duci iubebatur. Tulit hoc tamen tam triste vulnus eadem magnitudine animi, quâ alia omnia adversa toleraverat: Et hoc fuit elugere, viginti legionum sanguine fratri parentare; est luctum ponere, et iusta facere amicis occisis. Veterum enim superstitio fuit, interemptorum Manes quiescere non posse, aut placari, nisi humanis victimis caesis ad tumulos aut tumulis ab ultoribus. Hinc de Virginia Liy. l. 3. Manes Virginiae, mortuae quam vivae feliciores, per tot domos ad expetendas poenas vagati, nullo relicto sonte, tandem quievêrunt. Quare proximis eorum id muneris incumbere credebant, ut hostes mortuorum ulciscerentur, quod mactare in tumulos vocat Stat. Theb.

l. 5. v. 674.

Mactare in Tumulos (quanti pro funeris ultor!)

sicqueve Manibus suorum placatis luctum deponerent. Quam in rem Claudian. pluchre de Laudibus Stiliconis l. 1. v. 97. et seqq.

Pallantis iugulum, Turno moriente, piavit

Aeneas, tractusque rotis ultricibus Hector.

Irato vindicta fuit, vel quaestus Achilli.

Tu neque vesano raptas venalia curru

Funera, nec vanam corpus meditaris in unum

Saevitiam, turmas equitum, peditumque catervas,

Hostilesque globos tumulo prosternis amici.

Inferiis gens tota datur ------

Vide Casp. Barth. Animadvers. ad Stat. d. l. alibiqueve passim, ut et infra in voce Manes.